آدم بزرگها ؟؟

به شیشه و بیرون رو نگاه می کنن ، همونایی که غرق موزیک میشن و با کسی کاری ندارن .

امروز فکر میکردم اینا همونایی هستن که تو خیابون با شونه هایه افتاده قدم میزنن ،

همونایی که تو گوششون هدفن میزارن و یواش از کنارتون رد میشن یه جوری که انگار اصلا تو

این دنیا نیستن ، همونایی که تو چشماشون میشه بغض فرو خوردشون رو دید ....

اینا نه عاشقن نه مجنون ، اینا اونقدر از آدم ها ضربه خوردن که دیگه می ترسن به کسی نگاه کنن ،

اینا همونایی هستن که همه باورهاشون از بین رفته و تو ذهنشون تو یه مدینه فاضله زندگی می کنن ،

اینا همونای هستن که دیگه نمی تونن اعتماد کنن دیگه نمی تونن باور کنن ...

لطفا بهشون نخندین ،

محکومشون نکنید به بد اخلاقی و خودخواهی ،